یاس نرگس

من کنت مولاه فهذا علی مولاه

کدام وحی نازل شده که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله ، هیجان را با نفس‌هایش در هوا می‌پراکند؟
شقیقه‌های رسول اللّه‌ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله کدام شگفتی را عرق کرده است که حتی صحرا، سراپا گوش ایستاده تا نازل شود شکوفه‌های کلام از دهان مبارک پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله . تا بهار را بشنود.
قافله از رفتن باز می‌ماند، دست بلند پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله را که فرمان ماندن می‌دهد.زین‌ها بر هم سوار می‌شوند تا آفتاب.
برکه، هیجان را زانو زده است. پیامبر، هیجان را بالا می‌رود تا نفس در سینه‌ها حبس شود؛ نکند قبله عوض شده باشد!… نکند معجزه‌ای در راه!… نکند!…دستی تکان می‌دهد تا سکوت پر بگیرد و پروانه‌های کلام را بر لب‌ها بنشاند و خاطرهای پریشان را آرام کند.
لب وامی‌کند پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و حروف نام (علی علیه‌السلام )، همچون پروانه‌هایی زیبا، فضا را پر می‌کنند. تا برکه موج بزند سراسر لبخندهای دیرسالش را.
علی علیه‌السلام در کنار پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله ایستاده؛ عکسشان در برکه تصویر می‌کند یکی بودن را.
سه بار دشت تکرار می‌کند صدای رسای پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله را که سه بار در برکه همیشه شاهد مظلومیت، برکه همیشه گواه غدیر موج می‌زند «من کنت مولاه فهذا علی مولاه».
سنگ‌ریزه‌های بیابان، سه بار تکرار می‌کنند. باد، سه بار پژواک می‌کند در هر چه کوه است.
حجاز قسم می‌خورد سه بار، این کلمات ملکوتی را هیجان، کل می‌کشد این شادی بهنگام را، این شوق بی‌پایان را، این خبر شادباش را.
برکه می‌رقصد؛ همچون اشک‌هایی که از خوشحالی بر گونه‌های اسلام می‌رقصید. آفتاب، هلهله می‌کند برکه خوشبخت غدیر را که به تماشای تبریک این فرخنده روز نشسته است. دست دادن مسلمانان با علی علیه‌السلام جانشین پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و وصی خدا را.